ما شیعیان به  جانشینانی بعد از پیامبر اعتقاد داریم که از سوی خدا باشند تا همان شوون پیامبر را  ( بجز نبوت تشریعی ) در جامعه عهده دار باشند.
راه شناسی این امامان از دو راه امکان دارد:
    الف) معرفی پیامبر یا امام قبلی که به این روش نصّ گفته میشود.
    ب)آوردن معجزاتی که بیانگر حقانیت آنان باشد.
تعریف نصّ:
    در تعریف این کلمه گفته اند: اگر دلالت کلام بر معنای مقصود (قصد شده ) به اندازه ای روشن و معلوم باشد که
    هر گونه احتمال معنای دیگری را نفی کند، در آن صورت آن را نصّ  گویند. شیعه در امر امامت به نصوص (   اسناد معتبر آشکار ) استناد میکند.
اقسام احادیث نصّ
    احادیث به دو دسته تقسیم میشوند:
    نصوص عام که بر امامت جانشینان پیامبر، که تعابیری چون "اهل بیت" یا "عترت" یا "آل" آمده است  که  به طور کلی و اجمالی دلالت دارد.(1)
    نصوص خاص  که دوازده امام در آنها گاه به صورت فردی و گاه جمعی نام برده شده اند.
نکات کلی احادیث نصّ
    در مجموعه ی روایات امامت چهار ویژگی به نظر می رسد:
    امر وصایت یک امر الهی است که در زمان تمام انبیاء بوده است.(2)
    زمین هیچ گاه از حجت خالی نمیماند.(3)
    هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.(4)
    خداوند متعال امامت در امّت اسلام را به آل محمد اختصاص داده است.(5)
منابع:
1)برای نمونه به:اثبات الهداة2
2)کما الدین 1:باب 22، بحار الانوار 23:65-57 ( بابا 2) ، غیبت نعمانی باب 3
3) بحار الانوار 23: (باب 1)، غیبت نعمانی (باب 8)
4)غیبت نعمانی (باب 7) ، بحار الانوار 23: 95-76 (باب 4)
5) بحارالانوار 23:221-212 (باب 12)،

سرش به سلامت
تقویم شیعه
نص در منابع شیعی
شوون و مقامات امام(قسمت دوم)
شوون و مقامات ائمه (قسمت اول )
اهمیّت امام شناسی از راه نصّ (بخش اول )
[عناوین آرشیوشده]